Van brandbrief naar uitvaartcentrum en weer terug.
Oostelijke rondweg, wat een kostelijke straatnaam om Doetinchem binnen te rijden richting Stadion de Vijverberg. Vlak voor de afslag rechts, aan de rechterkant het uitvaartcentrum. Het bord van de ANWB, ja je leest het goed, niet van de KNVB, want die houdt niet van vuurwerk. Wel een typisch verkeersbord trouwens. Rechtsaf naar de Vijverberg, linksaf naar het Slingelandziekenhuis en rechtdoor naar het crematorium. Allemaal wegen naar ellende. Wat willen we nog meer?
Wie verzint zoiets? Ik kan wel wat mensen bedenken. Zucht, dat was in 2024. Een jaar later kan het zomaar allemaal anders zijn.
Nadat de ANWB de licentie van het verkeersbord in heeft getrokken, volgt de KNVB die de licentie van BV de Graafschap introk. Want wat moet je als voetbalbond met een betaald voetbalclub die zich voordoet als een partij zonder partijprogramma, voetbal als bijzaak ziet en elkaar naar de strot vliegen als voornaamste tijdverdrijf presenteert?
Nee, dan het Graafschap museum, daar is op voetbalgebied meer te beleven dan op het veld met gres woar i’j af moet blieven, loat stoan op mag vretten.
Gesponsord door de museumjaarkaart gingen het bestuur, RvC, aandeelhouders van de club om tafel met het bestuur van het museum. Resultaat: de aandelen werden voor het symbolische bedrag van 19,54 overgedragen aan de stichting Graafschap museum.
Voetballers kregen een contract als rondleider, voetbal werd alleen nog als tafelspel gespeeld in de voorkamer van Theo Vergeer. De voordelen waren legio. Geen voetbalbestuurderen meer. Dus geen zeiksoap in de dag- en roddelbladen. Geen jeugdopleiding meer, dus geen kosten.
Vanuit de achtertuin zie ik burgemeester Boumans glimlachend in de laatste weliswaar gebogen lichtmast hangen, zwaaiend met een A-4tje met daarop de titel “Beleidsplan 1991”. Hij schreeuwt zoiets als “woningbouw voor alles”
Geen masten voor het licht meer nodig, want waar zou je nog bang voor zijn als het niet meer spookt en lijkt te gluren naar een aflevering van de Walking Dead? De kantine is een wijkcentrum geworden. Er wordt biljart gespeelt, gejokerd en gepest. Wegen met namen als de Mosstraat, Ten Brinkesteeg of Spinnekoplaan komen uit op het Hekplein, genoemd naar de laatste voorzitter van de RvC.
Bij de speeltuin aan het Bloemersplantsoen staat een kastje voor wijkmededelingen. De jeu de boulewedstrijden zijn afgelast en er is een Roodbergeninstuif. Als ik het deurtje verder openbuig, zie ik achterin nog een vodje papier waarop staat “Brandbrief”. Vreemd, nergens in de omtrek is rookontwikkeling te zien, of het moet van het crematorium afkomen.
O ja, ik herinner me nog dat supporters, of wie ze ook zeiden te vertegenwoordigen, een vertegenwoordiging wilden binnen de RvC. Het waarom en waarvoor is me nooit duidelijk geworden.
Ik slenter maar weer naar huis en zet de volgende aflevering op van “andere tijden sport” Daarna lekker WK tafelvoetbal kijken. Wat een rust.
Back to basic, back to core business!
Dag vogels, dag bloemen, dag schoonvaders. Sloap lekker.
Kump allemoal goed.
Goedgoan,
Fritz.