Zo’n week voor Pasen heeft tóch nog meer explosiviteit in zich dan je zou mogen verwachten.
Mooi om te zien dat onze ramadanvrienden de tijd krijgen om te ravitailleren tijdens een wedstrijd.
Ik ben dan ook blij te kunnen melden dat de hazen en konijnen óók een jachtbreak tegemoet kunnen zien om eieren te rapen.
In dezelfde hiervoor genoemde wedstrijd(en) vallen hun collega’s om als er naar ze gewezen wordt, om vervolgens minimaal 3 keer door te rollen. Het lijkt wel een slechte filmcasting. En we betalen er met ons allen grif voor. De natuur betaalt ook mee, getuige de vele pyro-shows voor aanvang van de wedstrijden.
Gelukkig wordt op die manier de stikstofgrens dermate overschreden, dat de Paasvuren verboden kunnen worden. Ook weer geregeld.
Waar complete vuurfakkelshows in het stadion toegelaten worden moet mijn vrouw haar tasje laten omwoelen door een steward die thuis niets te vertellen heeft. Want mevrouw, u zou wel eens met uw lippenstick kunnen gaan gooien. Voor we het weten loopt er een speler rond met een gat in zijn hoofd.
Om bij Pasen te blijven; van de Heilige Drie-eenheid nemen we steeds meer afstand. Deze heeft plaats gemaakt voor een andere drie-eenheid: Geen Visie, geen Beleid, geen Vaardigheid. Zie hier de overeenkomst tussen Ajax en De Graafschap, wat jammer toch.
Wat Pasen ons dan wél weer brengt is de hoop op beter. Hoop in het ontstijgen van het rechterrijtje en de viering van een aanstaande Boerenbruiloft. De getuigen zijn er al, nu het bruidspaar nog. De gasten hoeven niet uitgenodigd worden, die zijn er al(tijd). Rokers zijn niet welkom, die gooien met aanstekers. Spakenburgers ook niet, die strooien met homofobie. Mijn vrouw blijft ook thuis, om nieuwe lipstick te kopen. En de stewards? Die zijn blij dat ze hier zijn, hebben ze tenminste nog iets te vertellen.
Nu nog een voorzitter, algemeen directeur en een lid voor de RVC. Tijd voor een wonderbaarlijke wederopstanding! Wat 2000 jaar geleden kon, moet nu toch ook mogelijk zijn?
Paosgroet van Fritz.