Ik zal het maar bekennen, heb me de afgelopen weken ook maar eens schuldig gemaakt aan grensoverschrijdend gedrag. Je moet toch met de tijd meegaan, nietwaar?
Ik ben de grens tussen onze Achterhoek en de rest van dit kikkerland overgestoken en aan het hoppen geslagen en ben begonnen met een bezoek aan de plek van het voormalig Haarlemstadion aan de Jan Gijzenkade in Haarlem. Sportpark Harga van SVV in Schiedam. De Buiksloterbanne van de Volewijckers in Amsterdam Noord. De Wageningse berg. De Langeleegte in Veendam. Sportpark Berg en Bos van AGOVV in Apeldoorn. Stadion de Luiten van RBC in Roosendaal. Om af te sluiten bij Limburgia in Brunssum.
Bij al deze clubs lag een envelop met inhoud klaar. Daarover straks meer.
Ik neem jullie eerst even mee terug naar 1969, het kampioensjaar van De Graafschap in de 2e divisie. De wedstrijd tegen SC Gooiland uit Hilversum, die overigens een 4-0 overwinning opleverde. De Roodbergentribune was in hout opgetrokken met houten bankjes, die niet los konden worden gerukt. Langs de zijlijn een houten bankje in blauw wit met één agent van politie erop. Er waren geen stewards, maar gastheren.
Naast mij zat oom Teun lurkend aan een zware bolknak (dat was toen gewenst in de herenloge) mét sigarenbandje. Deze viel dan net als bij andere wedstrijden onder de houten tribune, waar je met gemak onder kon komen om de ontbrekende sigarenbandjes te rapen voor de verzameling.
Daar zat ik dus, kijkend naar voeten en benen. Totdat oom agent mij ontwaarde en mij opbracht wegens vermeend grensoverschrijdend gedrag. Nadat oom Teun hem een bolknak had beloofd, liet hij mij lopen. Toen heerste er een heel ander klimaat dan nu. Topsportersklimaat of een topsupportersklimaat zonder geld in de knip gaan lastig samen.
Waar de Vijverberg nog lang geen topsportersklimaat herbergt, hangen de supporters daar en vooral ook waar het de kantine aangaat, met de benen uit. Op die manier laten zij hun benen spreken. Ook de spelers doen dat, zijn van goede wil en brengen dit seizoen menige glimlach of gulle lach op ons gezicht. Een lach die zelfs Jan Vreman af en toe niet kan onderdrukken.
Jan staat net als anderen binnen de club op als hierom gevraagd wordt. Vandaar dat hij dan ook de eerste prijs al te pakken heeft. Jan namelijk is de duurzaamste trainer in trainersland, waar de trainer een wegwerpartikel lijkt te zijn geworden. Jan is duurzaam, zonder grensoverschrijdend gedrag, smijt niet met geld dat gebruikt moet worden om collega’s af te kopen en is verbindend.
Grensoverschrijdend en juist niet duurzaam is meermaals het gedrag van bestuurders die met hun grote ego’s BVO’s als de onze ten gronde dreigen te richten. Stop met het motto ‘Houdt elkaar aub de hand boven het hoofd, geen kwaad woord over elkaar en geniet van het pluche.’
Gelukkig hebben we ook weer iemand die een hek zet voor geld over de balk smijterij. Over dat laatste gaat de inhoud van de enveloppen bij de weggesaneerde betaald voetbalclubs in den lande. Laat het een waarschuwing zijn. Bestuurders wees duidelijk als het mis gaat of is. Benoem dat goed goed is en slecht echt slecht is. Niet aan jezelf denken, anders gaan we echt naar de kloten! En dat komt pas écht door grensoverschrijdend gedrag!
Vandaar dat Fritz pleit voor de oprichting van de AVP Achterhoek. (Algemene Verbindingspartij) We doen dan op 22 november mee met ons verkiezingsprogramma. Enkele programmapunten:
– We tolereren éénmalig gratis verstrekt vreugdebier, dat gelijktijdig door het hele stadion op het veld wordt gesmeten
– We betalen 10% meer voor onze seizoenkaart voor de extra tijd die bijgetrokken wordt hierdoor
– Bij het gooien van vuurwerk op het veld, krijgt de tegenpartij een penalty en veegt de ME het vak leeg
– Supporters mogen na de wedstrijd het stadion alleen verlaten in polonaise
– Tijdens de derde helft in de kantine is men verplicht elkaar minimaal 5 graden op te warmen, dit is beter voor het supportersklimaat
– Bij mismanagement wordt de complete RvC vervangen door de Joker
– De lijsttrekker is een bekend hekker en verbinder: Theo Hek
– Lijstduwers zijn Tante Lien, Sandor Popovics, Simon Kistemaker en ondergetekende.
Als dat niet grensoverschrijdend, duurzaam, tegen geld over de balk smijterij is én verbindend weet ik het ook niet meer.
Groet’n, verbind ons en goedgoan,
Fritz