Het moet ergens in een blauwwit verleden zijn geweest dat God op zevenmijlslaarzen door de Achterhoek schuimde en dacht: “Ik zorg goed voor ze, we hebben met de kerst de geboorte van, jawel, mijn eniggeboren zoon gevierd. Rondom de al dan niet gezaagde fijnspar, Witte spar, Blauwspar, Nordmann zoals je wilt, wordt gegourmet en geklonken op dit heuglijke feit.
En straks als het Pasen is, wordt stilgestaan bij het memorabele feit dat Hij verlosser blijkt te zijn. Dat nummer 14 op zijn rug prijkt, lijkt voorbestemd te zijn, want 14 is ongetwijfeld 2 maal 7. Dubbel geluk, hier is over nagedacht.
Echter dan rest de volgende vraag. Duurt het niet te lang tussen kerst en Pasen? Daar bedoel ik mee dat die tijd ontegenzeggelijk behoefte heeft aan een tussentijds fenomeen. Ik kijk gelukzalig naar boven en dank vielmals voor deze fenomenale oplossing. Want zie hier, niet alleen Jezus bestaat, hij heeft zelfs een broer. Anders is het niet te verklaren dat ‘onze’ Seun of God wederom acte de présence geeft op Nederlandse bodem, in het goddelijke Achterhoek nog wel.
De olijfberg wordt omgeruild voor de Vijverberg. Hij komt niet op een ezel, maar met het vliegtuig. Uit Japan, dat dan weer wel, omdat dit het land is van de rijzende zon. Alweer een verwijzing naar de Seun. En zo sluit alles heerlijk op elkaar aan.
De victorie is begonnen in Eindhoven, waar de Seun op magistrale wijze liet zien dat hij de broer is van…. én wat mooi dat hij weer in ons midden is om de cirkel rond te maken. Van uitgejouwd fenomeen destijds (want ojee, Ralf kiest voor NAC) naar bouwer van misschien wel iets heel moois.
Gemakkelijk jouwen als een speler van ‘ons’ kiest voor iets anders. Gun hem dat dan gewoon. En ga niet lopen mauwen als de KNVB-maffia straft voor daden die niet binnen de regels passen. Wees kerels en neem je verlies na een ietwat uit de hand gelopen verjaardag.
Het siert je als je de mensen die niet naar Jong PSV (alsof dat een feesttegenstander is) mochten, je excuses aanbiedt voor het ongemak. Alvast bedankt, namens Roodbergen en co.
Zoals altijd ligt de waarheid met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid in het midden. Op de middenstip van ons mooie stadionnetje, waar broeder Jan andermaal jeugd liet opdraven die alleen nog maar te bewonderen is geweest op sportpark de Bezelhorst. Zeg nou eerlijk, daar word je toch blij van. Van Riel, Eijken, Wevers en Veenstra. Ik dacht even dat het schaatsers waren die al klunend over waren gewaaid vanuit Friesland, gestuurd door een niet nadenkend rayonhoofd.
Waar ik ook blij van wordt dat zijn de verhoogde drankprijzen, waardoor ik minder de kans loop midden in de nacht na een thuiswedstrijd te worden gewekt door een app foto waarop de afzender ergens tussen Doetinchem en Kilder luid toeterend rondtoert op een geleende scootmobiel. Wel elektrisch, dus óók over nagedacht.
Laat ik dan maar eindigen met een welgemeende Happeliaanse uitspraak: Nicht loelen, Fussball spielen.
En zo is het.
Goedgoan!
Fritz