Onze volle Vijverberg voor de bekerkwartfinale tegen Ajax doet me terugdenken aan het Oosterenkstadion in Zwolle.
Zwolle? Ja Zwolle. 17 juni 1973. Aftraptijd 17.00 uur! Nadat de Gelderse Tram Wegen ons na een buscolonne bij PEC heeft afgezet, nemen we plaats op de houten banken. Dezelfde soort banken als in de oude Roodbergentribune, met het verschil dat het in Zwolle niet naar sigaren ruikt, maar naar promotie-transpiratie. Aan promotie hoeven we op dit moment, bijna 50 jaar later, niet te denken … de sfeer bij supporters is er na zoveel jaren gelukkig nog steeds..
Sfeer maken en pijn lijden is óók een mogelijkheid om te overleven, zeker in deze b(iz)arre rechterrijtje tijden. Het geeft toch een zekere balans aan het geheel, temeer omdat er tegen Ajax met 12.500 toeschouwers 500 meer zijn dan in het Oosterenkstadion destijds. Natuurlijk het betreft een bekerwedstrijd tegen Ajax B, maar dan nog.
Terug in de bus van Zwolle naar Doetinchem klaagt tante Hennie over pijn in haar rechter middelvinger. Ze heeft van de zenuwen 90 minuten lang op mijn schouder geslagen met de vinger die ik nu alleen nog maar in een andere stand tegenkom, juist die ja. Een paar dagen later belt ze met de mededeling dat de vinger gebroken blijkt te zijn. Wat een botbrekende promotie!
Na de 0-3 beweegt een bonte stoet koude lucht snuivende supporters zich richting uitgang Lijsterbeslaan. Het is bekend dat de poorten gesloten blijven tot onze Amsterdamse vrienden vertrokken zijn. Die gesloten poorten roepen ook iets op van dicht, niet toegankelijk en autoriteit. Oók dat past helaas op de Vijverberg en het doet me denken aan de heden ten dage zo vaak anders gebruikte vinger, niet die van tante Hennie dus. Je kunt ook je ‘wijs’vinger gebruiken om te wijzen naar bestuurslagen die in de loop der jaren niet (meer) toegankelijk zijn en de poort dichtsmijten waar het om visie en beleid gaat. Het schijnt modern te zijn om beleid om te zetten naar (supporters)belijd. Vele Superboeren, ze zijn er nog, ‘belijden’ al jaren hun liefde voor de mooiste club na de wedstrijd en spoelen de vele teleurstellingen weg met een biertje in plastic.
Moet er toch niet aan denken dat door een gebrek aan visie en beleid onze zebra’s straks een zomercompetitie gaan spelen tegen bijvoorbeeld Wageningen, RBC, Haarlem en Veendam.
Na wat vingerwijzingen voor de verandering óók nog een duim voor de voor de jeugd en het inpassen van die talenten.
Kampioen van het rechterrijtje is ook een titel, of zou het gras bij (de) Buren dan toch groener zijn? Zonder betaald voetbal dan weliswaar … en zonder de mooiste club. Want die is en blijft van ons, van échte supporters. Mét of zonder gebroken vinger.
Fritz Stekel