In podcastland zullen er niet veel zijn die zo weinig moeite hoeven te doen om onderwerpen bijeen te harken van hun favorieten voor een vullende podcast. Wat een mazzel hebben jullie toch weer.
En het wordt steeds mooier.

Vorige week maandagavond, de mist op Zoudenbalch wilde niet verdwijnen en voor de meeste Superboeren zou dat die avond ook zo blijven. Met keeper Smits in de hoofdrol. In de kleedkamer tijdens de peptalk van de ex-Championship manager heeft de ballenvanger aangegeven dat hij óók mee wilde doen.
Sociaal als voetballers zijn, is dit wel erg letterlijk opgevat.
Als je alleen al in de eerste helft veertien, ja je hoort het goed, 14 keer terugspeelt op je eigen doelman dan ga je niet voor de punten. Jong Utrecht valt onder de vele angstgegners, dus daar haal je niet zo gemakkelijk punten. Nou is dat ook niet direct nodig, want punten hebben we al genoeg.
Verbeterpunten weliswaar, maar ook dat maakt niet uit. Graafschapsupporters zijn verwend, het is een soort van tweede natuur geworden, leren leven met teleurstellingen.
Het leek op het kijken naar een potje walking football. Ook dat is weer niet zo vreemd, want met de naderende uitspraak van de rechter over de stagnerende stikstofaanpak, werd daar op ingespeeld.
Niet te veel bewegen, dat scheelt CO2 uitstoot.
Misschien ook een idee voor de Vijverberg? Dan kan het oude stadionplan met de tractorband voor weer van stal worden gehaald. De band met het publiek draait rond het veld, de spelers hoeven niet zo veel te bewegen, dat spaart stikstof. De band wordt in beweging gehouden door supporters die hun collectieve stadionverbod goed kunnen maken op de accufiets. Het zweet dat vrijkomt wordt gebruikt om de kantine te verwarmen. Hoezo duurzaam?
Duurzaam wordt ook het beleid, want er wordt volop voorgesorteerd op de toekomst. En dan bedoel ik niet die van Jong Ajax, want dat levert ook geen punten op.
Nee, het gaat om de opvallend ogende trainerspositie. Hierin hoopt men te voorzien door Marinus volgend seizoen (uiteraard in de KKD) als mentor aan te wijzen voor Thomas Duivenvoorden.
De Katwijkse bombertrainer zou Quick Boys dan inwisselen voor De Graafschap.
Hoop trouwens niet dat afgaande op afgelopen maandagavond De Graafschap dan voortaan Quick Quick Slow Boys gaat heten.
Ik moet nog wel even iets kwijt over een bezoek vorig seizoen aan Sportpark Nieuw Zuid voor Quickboys (Dat als geuzennaam de Blauwwitte narren draagt) tegen AFC.
Een keurige kantine met haring met ui en bierglazen van acceptabel plastic. Die drinken beter als die pisemmers op de Vijverberg. Maar dat deert menig Graafschapsupporter niet. Voor hen gaat het om de hoeveelheid, niet om de kwaliteit. Dat mag dus óók geen punt zijn.
Geen punt dus, net als het aantal te verslijten trainers en het aantal teleurstellingen die supporters te verteren hebben, ook dit seizoen weer. No guts, no glory, no points.
Hup Blauwwitte narren! “Boter bij de vis” zullen ze in Katwijk zeggen.
Marinus, Dennis, Thomas, Marco, welkom in de duiventil. Maar pas op, laat je niet onderschijten.
En aan de uitgevlogen duif Michael, respect.
Met een schuine blik valt mijn oog op de bijrijdersstoel, waarop liggend de thermoskan met de foto van ons aller Simon. De tekst op de kan schreeuwt mij bijna toe. “Te weinig talent mag geen excuus zijn. Gewoon je kloten eraf werken! Stelletje slapneukers”.
Groet’n en goedgoan!