Ik houd van historisch besef.
Het ontbreken van historiek in beleid bij een voetbalbedrijf als de onze geeft ook wel weer nieuwe mogelijkheden. Vandaar dat ik, niet wars van de valkuilen van beeldvorming, in gedachten terugging naar de stomme film. De stomme, stille of zwijgende film kwam in opmars vanaf 1927, zo’n honderd jaar geleden dus. Een film zonder geluid daarom.
Als ik over het hek van de Vijverberg kijk, zou ik ook wensen soms toehoorder te zijn van een stomme film. Bijkomend voordeel hierbij is dat we niet hoeven te knarsetanden als we nog steeds getuige zijn van een grote ruimte tussen missie, visie en beleid.
De missie is bekend: D’ran mentaliteit binnen de hele club, van Superboertjes tot RvC, van aandeelhouders tot stewards. Echter aan de rand van Oosseld is van een naar de actualiteit riekend beleidsplan geen sprake. Waarschijnlijk in het stalen archief beland.
Ook bij een betaald voetbalclub begint gezonde bedrijfsvoering toch echt bij het ondersteunen van het doel van het voetbalbedrijf? Dan moet het beleid wel algemeen bekend worden verondersteld én moeten de neuzen, klein en groot, dezelfde kant op staan.
Zucht……………….maar we zijn op de goede weg. Met Michael als kapitein op het schip stropen de duo’s Stan/Guus en Richard/Berry de wereld tussen de polen af, op zoek naar bruikbaar bedrijfskapitaal.
Over duo’s gesproken. De dikke en de dunne (Stan en Oli), Peppi en Kokki, Arie Stehouwer en Ben Zweers, Ernie en Bert, ik noem er zomaar een paar op.
Het duo visie en beleid is ook een illustere. En die past niet bij een stomme film, maar moeten duidelijk hoor- en zichtbaar zijn. Duidelijk?
Listen to the manager, luusteren noar mekaar en veuruut met de geit.
Goed goan en de groet’n Fritz!
Afbeelding Bbwebwinkel.nl