Je zult maar supporter van Feyenoord zijn. Ik zou het niet durven. Niet in Amsterdam, niet in Eindhoven en al helemaal niet in de Achterhoek. Tot voor kort ook wel krimpgebied genoemd omdat de enige betaald voetbalclub er steeds minder in slaagt om te promoveren. Ben je wél Feyenoord aanhanger en durf je dat te laten zien, dan heb je kans op een pak slaag. En zo hoort het ook, voor de duidelijkheid.
Voordeel is dan wel weer dat er Superboeren aan de deur komen met een bos bloemen, medeleven en mascotte Guus.
Je zult maar supporter van de Graafschap zijn. Dat durf ik in Rotterdam best, in Eindhoven ook en zelfs in Frankrijk. Door de Nederlandse regen verjaagd, slenter ik over een van de vele markten in Toulouse. Wordt ik als drager van een Graafschap tattoo op de schouder getikt. Ik herinner me Silvolde en denk “nu ben ik aan de beurt” en draai me langzaam om. Eigen schuld dikke bult.
Verbaasd kijk ik in de ogen van ene Branco van den Boomen. Een zucht van verlichting kan ik niet onderdrukken. Geen pak slaag, naar een compliment voor mijn tattoo en de vraag waar ik verblijf. Dezelfde avond krijg ik een bos Franse anjers aangeboden bij de camper. Met de complimenten voor het technisch management van de Superboeren bij het opstellen van zijn contract en dan met name de maximale transfersom.
Je zult maar speler van de Graafschap O21, te oud zijn en naar de uitgang worden gedirigeerd. Geen plek meer voor, want we hebben al te veel scorende spitsen. De Kist zou zich omdraaien in zijn graf. Omdat hij al vond dat óók het technisch management zich de kloten eraf zou moeten werken.
In de geest van Simon belt ene Peter in Ulft aan. De deur gaat open en twee glimlachen ontmoeten elkaar. Met een bos bloemen, de complimenten en de excuses voor de vergissing. Een nieuw contract ligt klaar.
Lukassen, waar heb ik die naam jaren geleden gehoord………
Goedgoan!
Groet’n van Fritz